wmo

Hoe Medipoint er weer een zooitje van maakt

1 Comment

Omdat ik me soms echt afvraag wat ik moet doen om tot een instantie door te dringen. Omdat ik me soms echt afvraag wanneer dit rolstoeldrama nou eens afgelopen is. Omdat ik me soms echt afvraag wanneer Medipoint nou eens gaat doen wat ze horen te doen. Daarom plaats ik deze mail, die ik vanmiddag naar mijn contactpersoon van Medipoint ("Jan"), mijn WMO contactpersoon ("Piet") (die helaas op vakantie is, want dat is voor de verandering wél eens echt een goede, betrokken medewerker) en mijn ergotherapeute ("Truus") heb gestuurd. Alleen de namen [Read more...]

Rolstoeldrama #128 (Gewoon, gewoon.)

2 Comments

Het is een beetje stilletjes de laatste tijd, hier op mijn blog. Dat komt natuurlijk omdat ik heel druk ben met Hunter, maar vooral ook omdat mijn rolstoel nog steeds beroerd zit. Voor wie pas sinds kort meeleest: zo'n anderhalf jaar geleden heb ik een enorme strijd moeten leveren om een nieuwe rolstoel te krijgen. De oude was acht jaar oud en ging om de haverklap kapot, maar Jeremiasse, het bedrijf dat hem in onderhoud had, weigerde hem af te keuren. Mocht u zich vervelen: het hele verhaal is hier terug te lezen. Nadat Jeremiasse [Read more...]

Bedankt hè, VGZ

4 Comments

Beste VGZ, Sinds een jaar ben ik klant bij jullie. Jullie zorgverzekering en aanvullende pakket paste goed bij mij en tot een paar weken geleden was ik ook best tevreden over jullie service. Helaas krijgen jullie het in de laatste weken van dit jaar ineens voor elkaar om mijn beeld van jullie grondig te verpesten. Wat is het probleem? Zoals jullie ongetwijfeld in jullie systeem kunnen terugvinden, heb ik dit jaar enorm veel zorgkosten gemaakt. Dat komt omdat de chronische ziekte die ik al had, eind vorig jaar ineens enorm progressief was. [Read more...]

‘Hoe gaat het?’

8 Comments

Het is momenteel de meest aan me gestelde en tegelijk de minst beantwoorde vraag: 'hoe gaat het nou met je?' Omdat ik gewoon niet weet wat ik erop moet zeggen, zeg ik meestal maar niks. Daarom heerst er hier ook stilte. Ik weet gewoon niet meer waar ik beginnen moet. Hoe gaat het. Hoe gaat het? Hoe het gaat? Na een maand van radiostilte ga ik proberen antwoord te geven. Hier, aan jullie allemaal in één keer tegelijk. Ik kan natuurlijk ook cntrl-c'en en cntrl-v'en, maar op deze manier blijft mijn blog tenminste ook nog een beetje actueel. Erg [Read more...]

Regelen en regelingen en de warboel van de WMO

Leave a Comment

U zult mij niet snel horen zuchten. Ik ben een blije, opgewekte, positief ingestelde jonge vrouw die toevallig ziek werd, maar die daar niet in wenst te zwelgen (uhuhuh, écht waar). Meestal maak ik overal wel het beste van. Zuchten past niet bij mij. Maar deze week heb ik heel wat afgezucht. Want af en toe, liever lezers, af en toe zie zelfs ik door de bomen het bos niet meer. Het begon maandag al. De Viper doet zijn werk prima, dus de Balder mocht opgehaald worden door firma J. Voor de aller-aller-allerlaatste keer een telefoontje die kant [Read more...]

Rolstoeldrama: rolstoelgeluk

5 Comments

Als het goed is, is dit echt de aller- aller- allerlaatste blog over het rolstoeldrama. Als het goed is, is dit de schoen van Assepoester, de kus van Doornroosje, het happy end after al. Want als het goed is, gaat de rolstoel die net is afgeleverd gewoon weer zeven jaar probleemloos mee. Want yes! Hij is er hoor! Gisteren werd ik gebeld door firma Commandeur. Dat de Roltec Viper klaarstond. Of ik vandaag thuis was? Natuurlijk was ik dat! Ze moeten een beetje gek van me geworden zijn, de afgelopen weken. Of op zijn minst hebben gedacht dat ik [Read more...]

Rolstoeldrama: for old times sake

1 Comment

'De wonderen zijn de wereld nog niet uit', schreef ik vorige week op Facebook. Afgelopen donderdag kwam Jeremiasse/Jens zowaar mijn Balder terugbrengen. Wijs geworden door de vorige keer heb ik meteen buiten gecheckt of hij nu wel reed, en waarempel, ik had weer snelheid. Ook een boel herrie helaas, maar met het zicht op de nieuwe rolstoel heb ik besloten om daar maar niet meer over te zeuren. Wat ze nou precies met de motoren gedaan hebben is me nog steeds een raadsel, want het geluid dat hij nu produceert hoort echt niet. Maar ik had geen zin [Read more...]

Rolstoeldrama: slot (Hoop ik dan)

1 Comment

Bijzonder toch, hoe dingen soms in een stroomversnelling kunnen raken. Omdat mijn accu's dit weekend maar bleven zeggen dat ze leeg waren, kon ik helemaal niets meer. Op goed geluk heb ik toch maar de storingsdienst gebeld. Die kwamen met een nieuwe lader, om te zien of dat het probleem zou oplossen. Maar helaas. De lampjes bleven in paniek. 'Probeer het maar uit te zingen tot maandag', was het advies. Maar ik trof een monteur met een groot hart, want een half uur later belde hij al terug. Hij zou proberen een leenrolstoel voor me te [Read more...]

Rolstoeldrama: eind goed, niets goed

Leave a Comment

In de werkplaats stond 'ie, mijn Balder. Sinds vorige week vrijdag, toen hij zo de hik kreeg dat ik er niet meer verder in durfde te rijden. Dinsdag en woensdag van deze week waren al ingepland voor de reparatie, al wisten we nog niet helemaal zeker wát er precies gedaan moest worden. Donderdagochtend zou hij terugkomen. Toen ik woensdagmiddag nog niets van Jeremiasse (die tegenwoordig eigenlijk Jens Beenhakker heten, maar dat vergeet ik steeds) had gehoord, besloot ik zelf maar weer te bellen. Telefoontje nummer dertig, bij het callcenter [Read more...]

Rolstoeldrama: heeft u er al genoeg van?

Leave a Comment

Ondanks het overlijden van Kenzo, ging het rolstoelgedoe natuurlijk wel onverminderd voort. Nadat mijn Balder vorige week, ondanks plechtige beloftes en driedubbele toezeggingen, toch niet gemaakt was, was het wachten op het moment dat hij wel naar de werkplaats kon. Woensdagmiddag ging de telefoon. 'We komen hem volgende week dinsdag ophalen mevrouw, en dan brengen we hem donderdag terug.' Ik had toen natuurlijk iets moeten zeggen over wéér een week wachten. Over het tienjarenplan dat deze operatie dreigt te worden. Maar ik zat met mijn [Read more...]