Met kunst en vliegwerk (en een heleboel kussens)

4 Comments

Vandaag is de dag dat ik precies acht weken en twee dagen opgerold in bed lig. Nee, een mijlpaal is het niet echt, al verbaast het me wel elke keer hoe snel de tijd gaat - vooral ook omdat mijn leven nou niet bepaald uitblinkt van de spannende activiteiten. Geen mijlpaal dus, maar wel ruim acht weken liggen. En dat klinkt misschien heerlijk, maar echt lekker ligt het allemaal niet. Met kunst en vliegwerk probeerde ik er in het ziekenhuis al wat van te maken. Zo gaat het bruine kussen op die charmante foto linksboven al ruim dertien jaar overal [Read more...]

Het heiligdom van optimisme

5 Comments

Dit wordt een verhaal over optimisme, maar vooral over het tegenovergestelde daarvan. Over goede dagen, maar ook over de slechte. ('Goede dagen, slechte dagen, nee het leven spaart je niet, goede dagen, slechte dagen...' Bij wie nu geen lichtje gaat branden, houd dat zo. Voor wie nu meezingt, veroordeel mij niet, dat u het kent betekent dat u minstens zo'n slechte televisiesmaak heeft als ik.) Afijn, goede dagen dus. En slechte. Ik krijg de laatste tijd van veel kanten te horen dat men mijn optimisme bewondert en er inspiratie [Read more...]

Doel

5 Comments

Na het debacle in de Parkgraaf in Utrecht, ben ik afgelopen woensdag naar eenzelfde soort centrum in Zwolle verhuisd. Met een hele dosis scepsis en zenuwen in mijn koffer, want ik vreesde toch een beetje dezelfde praktijken als in de Parkgraaf. Maar gelukkig waren die voor niets. Na vijf dagen is het misschien te vroeg voor een uitgebreid oordeel, maar de verpleging is lief, ik heb een fijne eenpersoonskamer, er wordt heel goed geluisterd naar wat ik aangeef, tot nu toe heb ik elke dag kunnen douchen (op een spiksplinternieuwe douchebrancard) [Read more...]

Tussen hoop en vrees

5 Comments

Eigenlijk heb ik genoeg schrijfstof voor minimaal drie blogs. Over de bijzondere gesprekken die ik hier voer bijvoorbeeld, of de keuze die je aan maaltijden hebt als vegetariër (één, die de hele week hetzelfde is). Maar of het nou de morfine is of het ziekenhuisklimaat - ik krijg ze niet uit mijn vingers. Ik leef deze weken tussen hoop en vrees. Vorige week zou ik verhuizen naar de Parkgraaf, u weet wel, die kruising tussen een verpleeghuis en een revalidatiecentrum. De folder was bijzonder veelbelovend, maar zoals het wel vaker gaat, als [Read more...]

Boem is ho

2 Comments

 'Boem is ho, tutu'. Je kent het wel, dat irritante liedje van zo'n vage zanger dat zo dreinzerig in je hoofd kan blijven hangen. Het zingt al een weekje rond in mijn hoofd. Want boem was ho, vorige week. Dat het niet zo goed ging met mijn onwillige lijf, dat wist ik al wel een tijdje. Dat het langzaam achteruit ging zag ik ook nog wel. Maar dat ik vorige week midden in de nacht met een ambulance afgevoerd zou worden - dat had ik even niet voorzien. Een tijdje geleden had ik 's avonds al eens een nogal heftige dystonie aanval gehad. [Read more...]

Regelen en regelingen en de warboel van de WMO

Leave a Comment

U zult mij niet snel horen zuchten. Ik ben een blije, opgewekte, positief ingestelde jonge vrouw die toevallig ziek werd, maar die daar niet in wenst te zwelgen (uhuhuh, écht waar). Meestal maak ik overal wel het beste van. Zuchten past niet bij mij. Maar deze week heb ik heel wat afgezucht. Want af en toe, liever lezers, af en toe zie zelfs ik door de bomen het bos niet meer. Het begon maandag al. De Viper doet zijn werk prima, dus de Balder mocht opgehaald worden door firma J. Voor de aller-aller-allerlaatste keer een telefoontje die kant [Read more...]

Rolstoeldrama: rolstoelgeluk

5 Comments

Als het goed is, is dit echt de aller- aller- allerlaatste blog over het rolstoeldrama. Als het goed is, is dit de schoen van Assepoester, de kus van Doornroosje, het happy end after al. Want als het goed is, gaat de rolstoel die net is afgeleverd gewoon weer zeven jaar probleemloos mee. Want yes! Hij is er hoor! Gisteren werd ik gebeld door firma Commandeur. Dat de Roltec Viper klaarstond. Of ik vandaag thuis was? Natuurlijk was ik dat! Ze moeten een beetje gek van me geworden zijn, de afgelopen weken. Of op zijn minst hebben gedacht dat ik [Read more...]

Diagnose gezocht

1 Comment

Afgelopen donderdag plofte ik na een lange dag moe op de bank. Televisietijd. Honden op schoot, kopje thee erbij en kijken of er misschien iets interessants voorbij zou komen, dat idee. En zo viel ik precies in het begin van het televisieprogramma "Diagnose gezocht". Van het programma had ik al wel gehoord, maar daar het op RTL4 wordt uitgezonden en Wendy van Dijk (met artsen) op zoek gaat naar een verklaring voor tot dan toe onverklaarbare medische klachten, verwachtte ik vooral een boel drama om de kijker tot tranen te roeren en niet veel [Read more...]

Onderzoek

Leave a Comment

Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik deel graag mijn mening. Over van alles. Vraag mij iets en ik heb er wel een visie op - zelfs als ik die eigenlijk helemaal niet heb. En de leukste manier om dat te doen is via de onderzoeken van TNS Nipo. U weet wel, die van de dwarsdoorsnede-van-de-bevolking stellingen. Het is de leukste manier omdat mijn mening omgezet wordt in zogenaamde "Nipoints", die weer in te wisselen zijn voor bijvoorbeeld cadeaubonnen van een niet nader te noemen online warenhuis dat ooit als digitale boekenwinkel begon. Ik [Read more...]

Kwijt

Leave a Comment

Dit wordt waarschijnlijk de raarste blog die ik ooit geschreven heb. Normaal zit een verhaal al in mijn hoofd voordat ik begin met schrijven. Normaal hoef ik alleen nog maar de woorden, de komma's en de enters op de juiste plek te zetten en dan is het af. Nu weet ik niet eens waar ik moet beginnen. Om maar met de deur in huis te vallen: ik ben iets kwijt. Nee, niet mijn sleutels - hoewel, waarschijnlijk óók mijn sleutels want dat ben ik altijd. Maar ik ben iets anders kwijt. Ik ben iets kwijt, maar wát precies, dat weet ik niet. Het is iets [Read more...]