Fokus Anekdotes

5 Comments

Wie mij op Facebook volgt heeft ze al vaker voorbij zien komen: Fokus anekdotes die het delen waard zijn. De ADL'ers zijn natuurlijk nauw betrokken bij mijn leven en omdat dit een klein team is, leer je automatisch verschillende ADL'ers ook wat beter kennen. Dus, hierbij, vanavond officieel geopend: de Fokus anekdotes. Op onregelmatige basis (waarschijnlijk durft geen ADL'er nog iets te zeggen voortaan) zal ik jullie op de hoogte houden van het wel en wee dat ik om mijn oren krijg. Waarom, vraagt u zich misschien af? Nou, omdat juist dit het [Read more...]

Bedankt hè, VGZ

4 Comments

Beste VGZ, Sinds een jaar ben ik klant bij jullie. Jullie zorgverzekering en aanvullende pakket paste goed bij mij en tot een paar weken geleden was ik ook best tevreden over jullie service. Helaas krijgen jullie het in de laatste weken van dit jaar ineens voor elkaar om mijn beeld van jullie grondig te verpesten. Wat is het probleem? Zoals jullie ongetwijfeld in jullie systeem kunnen terugvinden, heb ik dit jaar enorm veel zorgkosten gemaakt. Dat komt omdat de chronische ziekte die ik al had, eind vorig jaar ineens enorm progressief was. [Read more...]

Fokuswonen en álles wat u daarover weten moet

20 Comments

Op de kop af vier maanden geleden betrok ik mijn paleisje in Houten. Een paleisje in een project van Fokuswonen Nederland, om precies te zijn. Vier maanden tijd heb ik dus gehad om alle mensen te leren kennen, zo ongeveer te leren wat wel en niet bij het Fokus takenpakket hoort en bovenal: vier maanden om te bedenken hoe ik in een woord of duizend ga samenvatten wat wonen in een Fokuswoning eigenlijk inhoudt. Voor iedereen die op Facebook mijn theoretische uitleg al heeft gelezen: sla de komende drie alinea's rustig over. Voor iedereen die [Read more...]

‘Hoe gaat het?’

8 Comments

Het is momenteel de meest aan me gestelde en tegelijk de minst beantwoorde vraag: 'hoe gaat het nou met je?' Omdat ik gewoon niet weet wat ik erop moet zeggen, zeg ik meestal maar niks. Daarom heerst er hier ook stilte. Ik weet gewoon niet meer waar ik beginnen moet. Hoe gaat het. Hoe gaat het? Hoe het gaat? Na een maand van radiostilte ga ik proberen antwoord te geven. Hier, aan jullie allemaal in één keer tegelijk. Ik kan natuurlijk ook cntrl-c'en en cntrl-v'en, maar op deze manier blijft mijn blog tenminste ook nog een beetje actueel. Erg [Read more...]

Tortels

3 Comments

In mijn achtertuin speelt zich een heus liefdesdrama af. Vijf tortels zitten hier in de buurt. Twee stelletjes en een, naar ik vermoed, alleenstaand jong mannetje. Dat laatste mannetje is mijn trouwste fan. Als ik 's ochtends eens uitslaap en niet vroeg klaarsta met voer, hoor ik hem al heen en weer hupsen en koeren. Zodra ik dan, met de afstandsbediening, de deur opendoe komt hij tot de drempel gestommeld om zijn ontbijt op te halen. Hij is het ook die steeds minder schuw wordt. Als ik met mijn bakje duivenvoer naar buiten kom gaat hij zelfs [Read more...]

Opruiming

2 Comments

Voor wie het allemaal gemist heeft: ongeveer vier weken geleden ben ik aanbeland in mijn stulpje in Houten. Wegens gebrek aan fatsoenlijk internet heeft het bloggen even op zich laten wachten, maar alles, van de verf tot de vloer, is terug te vinden op Facebook. Tsja, en toen was ik dus verhuisd. Op de gok had ik de kleur van de muren gekozen, evenals de vloer, de bank en het tv-meubel. Volslagen onbekenden hadden mijn huis al gezien toen het nog geboren moest worden, maar de echte bevalling wilde ik zelf doen. Het inrichten dus. En de grote [Read more...]

Dag Zandhove, dag Vuursteen

9 Comments

Dag Zandhove, Om en nabij een half jaar geleden maakte ik mijn entree bij jullie. In bed, verkrampt, onzeker over wat de toekomst zou brengen en nog veel onzekerder over hoe het hier zou zijn. Zeker na de mislukking in Utrecht (waar ik nog geen halve dag was opgenomen toen ik alweer met spoed terug kon naar het ziekenhuis) was ik voorzichtig sceptisch. Nee, jullie waren niet het eerste revalidatiecentrum waar ik wel eens was geweest. En niet overal was het even goed bevallen. Bladerend door alle foto's die hier genomen zijn, komen [Read more...]

Waar een deur sluit

2 Comments

Waar een deur sluit, gaat een nieuwe open. Zeggen ze. Afgelopen week kreeg ik de sleutels van mijn nieuwe huis. Zeven stuks maarliefst, die allemaal op de voordeur passen. Zeven stuks om uit te delen aan de mensen die het knaloranje behang van de muur gaan trekken, een muurtje metselen en een nieuwe vloer zullen leggen. Zeven stuks om uit te delen aan mijn nieuwe buren voor het geval ik mezelf weer eens buiten sluit - een talent dat ik heb geprofessionaliseerd, niet zelden belde ik in Utrecht naar mijn reservesleutelbewaarders die onder een [Read more...]

Medicinale cannabis (‘Er zitten watten om mijn pijn!’)

7 Comments

Op Facebook had iedereen het al geraden: ik ben inderdaad aan het experimenteren met medicinale cannabis. Zo klinkt het een beetje alsof ik een opstandige puber ben die voor het eerst een stiekeme joint rookt, maar het is écht experimenteren (en die puber ben ik bovendien nooit geweest want ik lag altijd in het ziekenhuis, dus dat komt nu mooi uit). Goed, de cannabis dus. Eerder schreef ik al over de nieuwe pijnstiller Palexia en hoe ik daarmee weer een beetje in mijn rolstoel kon zitten. Een grote vooruitgang, maar met dat zitten in mijn [Read more...]

Nieuwe pijnstiller: Palexia (En hoe de wereld weer een beetje open ging)

6 Comments

Na mijn uitstapje in Rotterdam viel ik een beetje in een zwart gat. Want wat nu? Mijn revalidatie schoot niet op en de trotse foto's van mijn rolstoel waren leuk, maar in werkelijkheid kon ik niet veel langer dan een kwartiertje zitten. Of hangen, liever gezegd, want mijn rolstoel moest in zoveel rare standen gekanteld, gestrekt en gewrongen worden dat het paniekerige schildpadlampje op de Viper continu grijnzend naar me staarde - als teken van wraak voor al die rare houdingen weigerde mijn rolstoel om harder dan 4 km per uur te rijden. Het [Read more...]