4 Comments

  1. Mama

    Twijfel, wanhoop, verdriet, vechten tegen de bierkaai, ongeloof, spagaat, koppigheid en doorzettingsvermogen. Opluchting toen er eindelijk een arts was die wist wat het was. Het kreeg een naam, maar vooral erkenning. Elke ouder zit in zak en as als die hoort dat z’n kind ernstig ziek is , maar wij hebben op de weg terug gebak gehaald. Er was iemand die jou en ons serieus nam. En wist wat het was. Het ging niet over, maar alles wat erin zat uitgehaald. Koppig Eigenzinnig Eigenwijs Boos Verdrietig Doorzettingsvermogen Melodramatisch Onredelijk Vechtlust Hopeloos Oppakken maar van alle dingen ook Vertrouwen, toch Vertrouwen op je eigen wil je eigen lijf. Anders was je niet geweest waar je nu bent 💝

  2. Erin

    Hey miep,

    Not a lot I can say. Breaks my heart to read this. I can relate, to realize after decades you’re still angry and fuck, that you a righteously so. That shit was not okay and still not is.

    I cherish our time together and please know you still have a spot in my damaged brain i guard carefully.

    Wish I could say anything to make it better. Be angry. Allow.yourself to be and to grief. That helped me a bit.

    My inbox is always open Miep. I haven’t been the best staying in touch and I’m sorry for that. Life is weird.

    But we still got the memories 🙂

  3. Margaretha Straates (aka Margaret Diaz)

    Ik heb je lang niet gelezen Heb me ahgevraagd hoe het met je ging.
    Het gaat niet dus.
    Wil je toch laten weten dat ik aan je denk; niet dat dát helpt maar toch.
    Liefs en ik kijk weer naar je berichten uit.

  4. Mariska

    Hoi Annemarie. Na wat terugdenken aan de eerste jaren op de middelbare school dacht ik ineens aan jou. We zaten in de eerste bij elkaar in de eerste klas. Ik herinner me hoe heftig ik het als kind voor jou vond. Veel weet ik niet meer, maar wel dat ik samen met Janneke een aantal keer op ziekenhuisbezoek bij je kwam. Toen kon ik al niet voorstellen hoe zwaar het voor je moest zijn. Nu de verhalen aan het lezen en ik kan er niet over uit hoe goed je alles op “papier” kan zetten. Verhalen die geschreven moeten worden, zodat je het verwerkt, zodat men niet vergeet en zodat het niet weer gebeurt.

    Ik wens je alle goed toe!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *