Overpeinzingen

De wonderhond

3 Comments

Hedentendage een vrij bekend fenomeen in het straatbeeld: de hulphond. Vroeger vooral bekend als blindengeleidehond of ADL hulphond naast een rolstoel, met het uiterlijk van een Labrador of Golden Retriever. De hond die wel mee een winkel in mag om zijn baasje te helpen waar die hulp nodig is; de hond die je niet middenin het gangpad van de supermarkt uitgebreid moet gaan staan aaien. Tegenwoordig zijn ze er in honderd verschillende soorten en maten, die wonderhonden, en wordt de inzet ervan steeds breder. Ze begeleiden niet alleen hun [Read more...]

Kinderlijk inclusief

1 Comment

"Kinderboeken Roald Dahl aangepast om 'beledigende' taal", zo kopten diverse media dit weekend. Woorden als "dik", "lelijk" en "kaal" worden aangepast om beledigend taalgebruik uit de boeken te verwijderen en ervoor te zorgen dat iedereen de boeken met plezier kan blijven lezen. Ik moest er even heel diep van zuchten. Eerder schreef ik al eens over het uitstervende woord "handicap", dat plaats heeft moeten maken voor het betuttelende "beperking". Nu gaan we zover dat we kinderboeken die al decennia lang met veel plezier gelezen worden, [Read more...]

Kerstgevoel

5 Comments

Ik heb niet zoveel met kerst. Ja, natuurlijk is het gezellig met familie. Een beetje sfeerverlichting hier en daar. En lekker eten is altijd leuk. Maar een echt kerstgevoel, zoals veel mensen dat hebben? Ik heb het niet. In mijn huis geen kerstboom - ik zie het wel gebeuren dat Yvar zijn poot er tegenop tilt. Kerstballen vallen altijd in duizend stukjes uiteen, zit je met het piektarief gezellig bij de dierenarts om een glassplinter te laten verwijderen. Mijn lampen geven genoeg licht, daar heb ik geen extra lichtjes voor nodig en kaarsen [Read more...]

Niet oké (open brief aan mijn artsen van toen)

4 Comments

Het is een raar jaar. Deze zomer vier ik mijn 25 jarig jubileum in ziek zijn. Deze zomer vier ik ook dat ik precies een jaar geleden het ziekenhuis in ging om van mijn idiote diazepam verslaving af te komen. Het is een jaar waarin ik veel tijd had om na te denken en waar puzzelstukjes voorzichtig op hun plek vallen.    Dat begon bij die ziekenhuisopname. Van de afkickverschijnselen en de drive naar "alsjeblieft, geef me alsje, alsjeblieft mijn diazepams" kan ik me niets meer voorstellen. Ik weet rationeel nog hoe het was, maar het wanhopige [Read more...]

“Beperkt”

1 Comment

Er is iets geks aan de hand in de gehandicaptenwereld.Iets raars, waar vast goed over nagedacht is. Waar hele lieve mensen met hele goede bedoelingen hun hoofd over gebogen hebben. Zich hard voor hebben gemaakt. Voor hebben gestreden.En het is ze gelukt.  Vroeger, toen ik nog jong en wild was, had ik een handicap.  Maar tegenwoordig heb ik die niet meer.  Tegenwoordig heb ik ineens een “beperking”.    Het zal goedbedoeld zijn. Er zijn vast veel lieve mensen die beperking vriendelijker vinden klinken.    Maar ik vind dat niet.    “Handicap” is [Read more...]

2019 – een terugblik op een bewogen jaar

3 Comments

Normaal ben ik er niet zo van, dat terugblikken. Iets met oude koeien en sloten. Mijn tijd leeft in de toekomst. De toekomst waarvan ik altijd hoop dat die beter zal zijn. Maar dit jaar kom ik er niet onderuit. 2019 was een jaar waarin er zó ontzettend veel veranderde, dat ik nog steeds bezig ben met alles te laten bezinken. Met verwerken. Met pleisters plakken op wonden die maar niet willen helen. 2019, mijn jaar was je niet. Je was het jaar van de honderd verschillende zitkussens voor mijn rolstoel, die geen van allen een echte oplossing [Read more...]

Fokus Anekdotes #5: Jubileum Editie!

Leave a Comment
Fokus Anekdotes

Goed, het hééft even geduurd... Maar hier is 'ie dan, Fokus Anekdotes #5: de Jubileum Editie! Toen ik ruim twee jaar geleden begon met mijn allereerste Anekdotes, had ik nooit kunnen vermoeden dat dat genoeg schrijfstof zou opleveren voor maar liefst vijf blogs vol (on)zinnige uitspraken die mijn ADL'ers graag met me delen. Maar ze weten van geen ophouden... Dus zolang zij met wijsheden en Teletubbies strooien, blijf ik met veel plezier Anekdotes verzamelen en met U delen. Zo blijft U mooi op de hoogte van al hún wel en wee, en welk leed ik [Read more...]

Fokus Anekdotes #4: Nieuwe ADL’ers, stúkjes en neuroses

3 Comments

Yes! Het is er weer tijd voor, een verzameling gloednieuwe Fokus Anekdotes. Voor iedereen die ze inmiddels kent: sla deze introductie gerust over. Voor iedereen die ze níet kent: wonen bij Fokus is niet alleen heel prettig qua concept; mijn ADL'ers kunnen soms ook de meest bijzondere uitspraken doen. Sinds een tijd ben ik die aan het verzamelen om -altijd met toestemming van de ADL'er zelf- ze ook met u te delen. De oudere versies zijn hier te vinden, hierbij een dosis gloednieuwe verhalen. Zit u er klaar voor? Nu het zo warm is, staat 's [Read more...]

Hoe één klein vraagje je aan het denken kan zetten

1 Comment

Gisterochtend met douchen werd ik geholpen door een ADL'er met wie ik altijd van de hak op de tak spring. Meestal hebben we allebei totaal de slappe lach, maar soms staan we ineens serieuze zaken te bespreken. Gisteren, tussen het huilen van het lachen (écht waar...) door kwamen we ineens bij serieuze zaken uit. Op een gegeven moment vroeg ze aan mij: 'heb jij eigenlijk geaccepteerd hoe je gezondheid nu is?'. Tsja..? Heb ik dat geaccepteerd? Volgens mij antwoordde ik iets als: 'nou ja, écht accepteren doe je het denk ik nooit, maar [Read more...]

Fokus Anekdotes #3: Levenswijsheden en Teletubbies

Leave a Comment

Het heeft even geduurd, maar naast al mijn hulphond verhalen draait het leven bij Fokus natuurlijk ook gewoon door. Hoog tijd dus voor een nieuwe Fokus Anekdotes blog. Deze keer zelfs met een heus thema. Waren de vorige twee blogs vooral een opsomming van grappige momenten, de laatste tijd word ik vooral doodgegooid met -soms heel bijzondere- levenswijsheden. En die deel ik natuurlijk bijzonder graag, wellicht heeft u er ook nog iets aan. Goed, zit u er klaar voor? Hier gaan we! Met een ADL'er ben ik aan het praten over wat dingen in het [Read more...]