Jeuk is erger dan pijn

2 Comments

Iedereen die wel eens door de brandnetels heeft gerold zal het met me eens zijn: jeuk is erger dan pijn.   Terug naar 25 jaar geleden: ik wilde dierenarts worden. Dat dat nooit zou gaan gebeuren wist ik toen al: mijn blinde vlek voor natuurkunde en scheikunde heeft de grootte van een supermaan. Artsen zonder Grenzen was het alternatief. En toen taal me beter bleek te liggen: oorlogsjournalist.   Toen werd ik ziek.  Tijdens dat ziekzijn was schrijven mijn belangrijkste houvast. Iets moest de boel op een rijtje houden. Woorden die geschreven zijn [Read more...]

Klaar

1 Comment

Een tijdje geleden schreef ik voor het eerst over iets dat ik me pas sinds kort realiseer. De "het is niet oké" brief aan mijn artsen van toen.   De afgelopen twee jaar heb ik veel tijd gehad om na te denken. Om te realiseren dat de primitieve, bijna uit oerkracht ontstane woedeaanvallen tijdens het afkicken van de diazepams, niet alleen door de afkickverschijnselen kwamen. Om te beseffen wat mijn holle gevoel is, en waar het vandaan komt. Om te snappen waarom ik me zo moeilijk echt hecht aan mensen. Om mijn onrust te begrijpen.  Om dingen te [Read more...]

De wonderhond

3 Comments

Hedentendage een vrij bekend fenomeen in het straatbeeld: de hulphond. Vroeger vooral bekend als blindengeleidehond of ADL hulphond naast een rolstoel, met het uiterlijk van een Labrador of Golden Retriever. De hond die wel mee een winkel in mag om zijn baasje te helpen waar die hulp nodig is; de hond die je niet middenin het gangpad van de supermarkt uitgebreid moet gaan staan aaien. Tegenwoordig zijn ze er in honderd verschillende soorten en maten, die wonderhonden, en wordt de inzet ervan steeds breder. Ze begeleiden niet alleen hun [Read more...]

Kinderlijk inclusief

1 Comment

"Kinderboeken Roald Dahl aangepast om 'beledigende' taal", zo kopten diverse media dit weekend. Woorden als "dik", "lelijk" en "kaal" worden aangepast om beledigend taalgebruik uit de boeken te verwijderen en ervoor te zorgen dat iedereen de boeken met plezier kan blijven lezen. Ik moest er even heel diep van zuchten. Eerder schreef ik al eens over het uitstervende woord "handicap", dat plaats heeft moeten maken voor het betuttelende "beperking". Nu gaan we zover dat we kinderboeken die al decennia lang met veel plezier gelezen worden, [Read more...]

Kerstgevoel

5 Comments

Ik heb niet zoveel met kerst. Ja, natuurlijk is het gezellig met familie. Een beetje sfeerverlichting hier en daar. En lekker eten is altijd leuk. Maar een echt kerstgevoel, zoals veel mensen dat hebben? Ik heb het niet. In mijn huis geen kerstboom - ik zie het wel gebeuren dat Yvar zijn poot er tegenop tilt. Kerstballen vallen altijd in duizend stukjes uiteen, zit je met het piektarief gezellig bij de dierenarts om een glassplinter te laten verwijderen. Mijn lampen geven genoeg licht, daar heb ik geen extra lichtjes voor nodig en kaarsen [Read more...]

Dagboek van een Hulphond 1) Ware liefde

3 Comments

Hoewel ik denk dat Yvar en ik de afgelopen zeven weken echt wel een band hebben opgebouwd, is het niet de grootste knuffelhond allertijden. Ja, hij houdt van zijn dagelijkse oormassage en onze "welterusten-en-tot-morgen-jochie" knuffel is ook onderdeel van een vast ritueel. Maar écht uitgebreid knuffelen? Neuh. Hij gooit liever een bal bij me op schoot.   Afgelopen week kwam daar ineens verandering in. Als ik 's avonds mijn bed uitklim om de laatste slaapspullen klaar te zetten en Yvar nog even snel laat plassen, springt hij spontaan met zijn [Read more...]

Niet oké (open brief aan mijn artsen van toen)

4 Comments

Het is een raar jaar. Deze zomer vier ik mijn 25 jarig jubileum in ziek zijn. Deze zomer vier ik ook dat ik precies een jaar geleden het ziekenhuis in ging om van mijn idiote diazepam verslaving af te komen. Het is een jaar waarin ik veel tijd had om na te denken en waar puzzelstukjes voorzichtig op hun plek vallen.    Dat begon bij die ziekenhuisopname. Van de afkickverschijnselen en de drive naar "alsjeblieft, geef me alsje, alsjeblieft mijn diazepams" kan ik me niets meer voorstellen. Ik weet rationeel nog hoe het was, maar het wanhopige [Read more...]

Junkie op Recept – Dag 365: the final year

Leave a Comment

We hebben het gehaald... Junkie op Recept - Dag 365(!) Exact een jaar geleden vertrok ik met drie hutkoffers vol kleren, cola en overgebleven diazepams om van 750 mg af te kicken. Het werd een opname van drie maanden, maar eigenlijk heeft het iets in werking gezet waar ik een jaar lang over na heb kunnen denken. Wat? Dat vertel ik in de laatste "Junkie op Recept" vlog, die voor de gelegenheid meteen maar bijna een half uur duurt. Tsja, "kort en bondig" zal het nooit worden vrees ik... Maar goed, een jaar lang denken, puzzelen en stukjes in [Read more...]

“SPOED”

2 Comments

Dat mijn bed al een paar jaar in de woonkamer staat is geen nieuws meer. Dat mijn derriere al een paar jaar smeekt om een fatsoenlijk zitkussen is geen nieuws meer.Dat mijn rolstoel al een paar jaar voor de sier meer naast mijn bed staat in plaats van dat ik erin zit, is geen nieuws meer. Dat door Corona alle reguliere zorg praktisch twee jaar compleet heeft stilgestaan is geen nieuws meer. Ergens vorige zomer kreeg ik, na eindeloos ruzie maken met de gemeente en de onderhoudsleveranciers eindelijk mijn lang gekoesterde toestemming: [Read more...]